Kasiyahan

Isang buwan na yung lumipas nung muli kaming nagkasama sama at nabuo. Alam naming maraming tao ang “against” sa pagsasamahan namin lalong lalo na sa pagkakaibigan namin. Pero lahat ng yon nababalewala. Bakit? Simple lang. Dito kami masaya e kaya kahit anong kontra pa ng iba, hinding hindi kami papayag na mabuwag ng basta basta.

Lahat naman ng magkakaibigan, dumadaan sa problema. Oo, dinaanan na namin yan, maraming beses na. Pero eto kami ngayon, magkakasama ulit. Masyadong maraming dahilan kung bakit sila pa rin talaga yung mga gusto kong makasama. Basta ang alam ko, kuntento na ko sa kanila. Masaya ko kapag kasama sila. May mga oras man na hindi namin maiiwasan na magkaroon ng problema, nangingibabaw pa rin yung pagsasama naming lahat.

Sa mga kaibigan kong tinutukoy dito, gusto kong magpasalamat sa inyo kasi kung hindi dahil sa inyo, hindi ako sasaya sa college ng ganito. Salamat sa lahat ng memories, mapamagandang memories man yan o hindi, salamat pa rin. Salamat sa tawanan, drama, iyakan, kaartehan, kaharutan, kasiyahan, katatakutan at mga tsismis na ibinahagi nyo saken. Salamat sa lahat. Sana etong pagsasamahan na ‘to, magtuloy tuloy pa hanggang sa kung kelan natin mga gugustuhin. Masaya ko simula nung nabuo tayo. Yung tipong wala talagang dull moments, walang boring na mga araw.

Gusto ko lang naman sabihing, Happy monthsary sa pagkakaibigan natin. At Happy 1 year and 5 months para sa pangkalahatan na pagsasama. Tuloy tuloy pa natin ‘to. Masaya eh. =)